Gotowe

Choć za każdym razem gdy zsiadam z roweru mam kilka nowych pomysłów na to co jeszcze mógłbym zmienić mogę już uznać projekt za skończony. Po dołożeniu dłuższej sztycy siodełka, nóżki, już z pasami dla dziecka i dzwonkiem (niewidoczny na zdjęciach) całość jest w pełni funkcjonalna (choć brakuje przerzutek) i bezpieczna. Wygląd pozostawiam każdemu do indywidualnej oceny.

Standardowa nóżka spełnia swoją rolę tylko na równej powierzchni i przy bezwietrznej pogodzie. Z czasem zapewne zamontuję centralną stopkę na dwóch nóżkach.

A tak prezentuje się widok z pozycji kierującego. Podczas jazdy lepiej skupiać się na horyzoncie niż na przednim kole, ułatwia to utrzymanie równowagi.

Jedną z najważniejszych cech roweru jest możliwość obserwowania i interakcji z dzieckiem podczas jazdy i nie ma z tym najmniejszego problemu. Dodatkowo jest jeszcze dużo miejsca na zabawki, zakupy i wszystko co potrzebne na wyprawę z dzieckiem.

Jazda bez pasów bezpieczeństwa

Aktualności na dziś:
Łożysko główki ramy 'niechcący' przyspawane na etapie budowy ramy zostało usunięte przy pomocy szlifierki i zastąpione nowym, otoczonym dużą ilością smaru. Doszła też linka hamulca przedniego, którą jeszcze muszę dobrze przymocować. Efekt prawie-końcowy wygląda tak:

Całość robi wrażenie. Jest to zasługa przede wszystkim rozmiaru i oczywiście 'taczki' z przodu. Po pierwszej przejażdżce daje się we znaki krótka sztyca siodła (do wymiany w przyszłym tygodniu) oraz brak przerzutek. Obecne przełożenie jest dobrane tak, żeby bez większych problemów jechać z większym ciężarem w skrzyni. Odbywa się to kosztem prędkości. Jeśli chcę jeździć podobnym tempem co reszta rowerzystów i na dystansach dłuższych niż 5 kilometrów muszę jeszcze zainwestować w przerzutki. Jak tylko zdecyduję czy wybrać tradycyjne przerzutki zapożyczone z roweru górskiego czy też piastę z wbudowanymi przełożeniami (której zdecydowanym plusem jest możliwość zmiany przełożeń podczas postoju) wezmę się do dalszej pracy.

Żeby bezpiecznie i zgodnie z przepisami wozić syna w środku muszę jeszcze wyposażyć skrzynię w pasy bezpieczeństwa.

Skrzynia transportowa

Do założonego terminu ukończenia roweru pozostało 11 dni. Oprócz skrzyni zostały już tylko drobnostki takie jak montaż pasów bezpieczeństwa, linki hamulca i wymiana łożyska główki ramy. Spodziewam się, że nie zabiorą za dużo czasu i że terminu dotrzymam. Skrzynia transportowa już prawie na ukończeniu, uaktualniony plan przewiduje jej montaż na rowerze za 3 dni. Wymiary idealnie pasują do ramy, kolor mam nadzieję też będzie OK. Rzeczy, z których jestem zadowolony to z pewnością ławka z siedziskiem na zawiasach dzięki której powstało pudełko na skarby Młodego Pasażera oraz wycięcie na stopę które ułatwi wsiadanie. Na plus zaliczyć trzeba również wagę całości co zawdzięczam cienkiej ścianie użytej sklejki - 7 milimetrów.

Raczej nie przewiduję jeździć w deszczu ale może się zdarzyć że niepogoda złapie mnie na wycieczce dlatego ważne jest aby dokładnie polakierować całość

Niska waga to chyba jedyna zaleta tak cienkiej sklejki. Obawiam się czy całość wytrzyma zwłaszcza moment wsiadania do środka. Problematyczne było też połączenie całości za pomocą wkrętów i kleju.

Ze względu na cienką ściankę połączenie nie było łatwe a ukrycie wkrętów pozostało w sferze planów. Mam nadzieję, że szybko nie poddam skrzyni próbie zderzeniowej bo wynik może nie być satysfakcjonujący.

Co do sztywności części drewnianej liczę, że umocowanie skrzyni do ramy roweru w ośmiu punktach odrobinę pomoże. Nieprzymocowana do ramy skrzynia wydaje się dość wątła na najdłuższym boku.

Żeby uzyskać mocne połączenie trzeba było użyć wkrętów a ich wkręcanie w siedmiomilimetrową ściankę nie w każdym punkcie poszło zgodnie z założeniami. Kolejnym wyzwaniem przy budowie skrzyni było uzyskanie właściwych kątów. Nie obyło się bez strat materiału